เรื่องความรัก . . . เมื่อมันจบลง
มัก ต่างฝ่ายต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นคนผิด
โทษกันไปโทษกันมาว่า . . . ตัวเองไม่ผิด
แต่ถ้าเรามานั่งคิดจะรู้ว่า . . . ไม่มีใครผิด หรือผิดทั้งคู่
อยากบอกว่า สับสนไปหมดแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา?
ใครคือคนที่ผิด. . . เราหรือว่าเขาคนนั้น
เราผิดที่เราไม่ห้ามใจตัวเอง. . .
เราผิดที่ เราหลงรักเขา. . .
เราผิดเหรอ? . . . ที่ห้ามใจของตัวเองไม่ได้
ทุกครั้งที่ผ่าน มา เราเลือกที่จะเก็บมันเอาไว้กับตัวเอง. . .
มากกว่าที่จะเอ่ยบอกใครคน นั้น ที่เราแอบรัก เพราะเรากลัว. . .
กลัว. . . ว่ามันจะไม่มีวันดีๆอย่างเมื่อวานอีกแล้ว
กลัว. . . ว่าความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้มันจะหมดไป
กลัว. . . ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ได้เห็นหน้า ได้พูดคุยบ้างก็ยังดี
. . . ไม่ต้องการมากไปกว่านี้เลย
จน วันที่เรามีตัวจริง ความรู้สึกนี้ก็หายไป
จนเกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ ว่า. . . มันเป็นอย่างไร
ลืมรสชาติของความเจ็บปวดของการแอบหลงรักใครสัก คน
โดยที่เขา ไม่มีวันรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
จน วันนี้ . . .วันที่เราได้เจอเขาคนหนึ่ง
เหมือนคนทั่วๆไป ไม่มีอะไรเด่น
นอกจากความมีมนุษย์สัมพันธ์ดี ที่มีให้ ความมีน้ำใจที่เต็มเปี่ยม
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นระหว่างเรากับเขา
มันก็ระบุไม่ได้ เหมือนกันว่าเป็นอะไร
"เพื่อน" หรือ "คน พิเศษ" ทุกอย่างมันไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น
ใช่ก็ไม่ใช่ จะไม่ใช่ก็ใช่
ไม่อยากเออออไปเอง ว่าเขามีใจให้. . . ว่าเขาสนใจ
เพราะเขายังทำ แบบนี้กับอีก 10 คนอื่นๆ ไม่ได้แตกต่างจากเราเลย
เขาผิด. . . แล้วผิดเพราะอะไรล่ะ ไม่รู้เหมือนกัน?
ส่วนเราผิด. . . ที่มาคิดเกินเลยกว่าคำว่าเพื่อน
ผิด. . . ที่ไม่ยอมห้ามตัวเอง. . . ไม่รู้เหมือนกันเพราะอะไร
บอก ตามตรงว่า . . เสียศูนย์มาก
เรียกว่าเสียการทรงตัวไปเลยล่ะ ณ ชั่วโมงนี้
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก และไม่มีอะไรจะพูดเลยแม้แต่คำเดียว
มัน ตื้อๆๆ ตึ๊บๆๆยังไงบอกไม่ถูก เหมือนโดยไม้หน้าสามตีหัว
สุดท้าย มันเลย กลัว. . . แต่ไม่รู้ว่ากลัวอะไรเหมือนกัน
และ แล้ว. . . วันนั้นก็มาถึง
วันที่เราเจ็บสุดๆ กับคนที่เราแอบหลงรัก และคิดว่าเขารักเราด้วย
เขาพาใครมาแนะนำให้เรารู้จัก และบอกกับเราว่า… "นี่ คือแฟนเรา"
ตอนนั้น. . . ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน
ที่คิดว่า เขามีใจให้เรา. . .มันกลับไม่ใช่
เราได้แต่ถามตัวเองว่า . . .
"ทำไม เขาไม่เลือกเรา"
"ทำไมเขาไม่รักเรา"
"ทำไมเขาทิ้ง เราไปง่ายจัง"
"ทำไมความรักของเรา มันไม่มีค่าอะไรเลยเหรอ"
"ตลอด เวลาที่ผ่านมา ทำไมเขาต้องทำดี และเหมือนมีใจให้เรา"
. . . และ ทำไมทำไมทำไม อีกนับล้านที่มันวิ่งไปมาจนแทบจะบ้า
จนสุดท้ายมันก็ยังไม่ ได้คำตอบ . . .
และมันยังคงเป็นคำถามที่ค้างคาใจ กับฉันจนกระทั่งทุกวันนี้…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
สวัสดีค่ะ